Liber mortuorum

Księga zmarłych polskich pallotynów i pallotynek

Dziś, to jest 27 kwietnia 2024, mija rocznica śmierci:
ks. Antoni Hańderek (†1999)
s. Janisława Puzdrowska (†2010)
s. Sitarz Władysława (†2019)

Wczoraj, to jest 26.04.2024, miała miejsce rocznica śmierci:
Brak wspomnienia zmarłych

W dniu jutrzejszym, to jest 28.04.2024, przypada rocznica śmierci:
ks. Eugeniusz Weron (†2009)

REGIA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

LISZEWSKI Józef (1920 – 2020), ksiądz, nauczyciel i wychowawca młodzieży w Polskim Gimnazjum Królowej Apostołów w Chevilly i w Gimnazjum św. Stanisława Kostki (Collège St. Stanislas) w Osny

Urodził się 4 XI 1920 w Recklinghausen w Niemczech, w archidiec. monastyrskiej, w rodzinie górnika Jana i Marii z d. Suchocka (†9 X 1960). Rodzice Józefa przybyli do Westfalii z miejscowości Gwiździny, w pow. Nowe Miasto Lubawskie (diec. chełmińska), a w 1922 wyjechali za chlebem do okręgu przemysłowego Nord-Pas-de-Calais-Pikardia we Francji, do departamentu Nord. Józef miał ośmioro rodzeństwa (jednego brata i 7 sióstr). Do szkoły powszechnej uczęszczał w Vieux-Condé, a w Condé-sur-l’Escaut przyjął Sakrament Bierzmowania. W latach 1933-39 uczył się w Institution Saint Michel w Solesmes (także dep. Nord). Studia filozofii i teologii odbył w Seminarium Diecezjalnym w Cambrai (1939-45).

Z pallotynami we Francji nawiązał kontakt w kwietniu 1944. Przyjęto go do postulatu, który rozpoczął w Chevilly 1 X 1945. Tam 14 VII 1946, w miejscowym kościele parafialnym, przyjął święcenia kapłańskie. Udzielił mu ich biskup Orleanu i przyjaciel pallotynów, Jules Marie Victor Courcoux (†1951). Swoje prymicje odprawił 21 VII w miejscowości rodzinnej, w Vieux-Condé. Ks. superior Bronisław Wiater w liście do ks. generała Wojciecha Turowskiego tak opisał te wydarzenia: „Święcenia ks. Liszewskiego, pierwsze 30 maja w Orleanie, drugie 2 czerwca w Orleanie. Subdiakonat 10 czerwca w Chevilly, diakonat 29 czerwca w Orleanie. Kapłaństwo 14 lipca w Chevilly. Uroczystość wypadła bardzo pięknie. Biskup po przemówieniu ks. Prymicjanta w jadalni, rozczulił się do łez. Po święceniach wyjechałem do północnej Francji z chłopcami, by ich odwieźć do rodziców i by zorganizować uroczystość prymicyjną ks. Liszewskiego. Byłem zaproszony z kazaniem. Uroczystość wypadła pięknie. Była ona polsko-francuska. Mimo, że w parafii przebywa przeszło trzy tysiące Polaków, nie ma tam księdza polskiego. Polacy na ten dzień ogłosili zjazd Sokołów okręgowych. Ponad 250 młodzieży, w jednolitych strojach, w uroczystym pochodzie i w procesji kościelnej, wprowadzała ks. Prymicjanta do świątyni. Myśmy przywieźli autobusem (specjalnym) około 40 wychowanków naszych (przeważnie w strojach harcerskich). Obecny był ks. del[egat] Wędzioch, dwaj sercanie i ja. Po obiedzie sokoli zaprosili nas do pochodu, by złożyć kwiaty przed pomnikiem N[ieznanego] Ż[ołnierza]. Miałem okazję przemówić na trybunie i powiedzieć kilka słów o Chevilly” (Chevilly, brak daty, Tabularium Generale SAC. Regio Gallica. Regimen 1940-49. Rettore regionale 1946).

Nowicjat pallotyński rozpoczął ks. Józef w Chevilly 15 VIII 1946 r., przyjmując tego dnia sutannę Stowarzyszenia. Dzięki dyspensie Ks. Generała został zwolniony z odbywania drugiego roku nowicjatu, stąd pierwszą profesję złożył 26 X 1947 w Chevilly na ręce superiora ks. Bronisława Wiatera, a wieczną – 29 X 1950 w Osny, na ręce ks. Piotra Oramowskiego.

W Polskim Gimnazjum Królowej Apostołów w Chevilly pełnił funkcję prefekta i magistra, a w domu pallotyńskim – urząd radcy (1947). Po likwidacji domu w Chevilly przeniósł się razem z Gimnazjum do Osny i był tu dalej nauczycielem. W latach 1955-56 przeszedł poważne problemy zdrowotne, w wyniku których musiał przebywać w szpitalu miejskim w Pontoise, a następnie był na kuracji w płd. wsch. Francji, w Boëge (dep. Haute-Savoie) i w zamkniętym zakładzie leczniczym dla dzieci (Préventorium St. Lambert) w Lioux, w dep. Vaucluse, gdzie spełniał funkcję kapelana tego sanatorium.

Po powrocie do Osny podjął na nowo obowiązki nauczyciela w pallotyńskim Gimnazjum św. Stanisława Kostki (Collège St. Stanislas). Uczył różnych przedmiotów, ale głównie języka francuskiego, łacińskiego, historii starożytnej i muzyki (śpiewu). Pracował jeszcze w szkole, mając 90 lat życia. Pełnił też w tym domu funkcję pierwszego radcy (od 1977 do 1980) lub drugiego (w latach 1959-60, 1963-64, 1976-77, 1982-91) oraz krótko ekonoma domu ad tempus (1963-64) i tymczasowego pomocnika duszpasterskiego w Oignies (1962). Służył też pomocą duszpasterską, wyjeżdżając z Osny do okolicznych parafii francuskich. Pomagał ks. Czesławowi Wędziochowi SAC w organizacji Zjazdów Katolickich w Osny. Był kapelanem pallotynek, mieszkających na terenie Osny, sprawując Eucharystię, w dogodnych porach dla pracujących sióstr.

Ostatnie lata życia, aż do 2017 r., ks. Józef spędził na wózku inwalidzkim. Zbudowano dla niego specjalną rampę, po której wjeżdżał na piętro do swego mieszkania. Poruszał się na wózku jadąc do kaplicy sióstr, by odprawiać codzienną Mszę, udając się na posiłki do sąsiedniego domu czy poruszając się po terenie Osny. Do codziennego rytuału, jeśli dopisywała pogoda, należało odwiedzanie przez niego w parku Groty Matki Bożej z Lourdes, odprawianie tam Drogi Krzyżowej i nawiedzanie cmentarza pallotyńskiego, gdzie spoczywają jego przełożeni i koledzy, z którymi pracował w Collège St. Stanislas.

14 lipca 2016 r., ks. Józef obchodził w Osny piękny jubileusz 70-lecia kapłaństwa. Ks. Aleksander Pietrzyk, superior regii Miłosierdzia Bożego, w liście skierowanym do współbraci z tej okazji, pisał: Jubilat „do dziś zachował pełną inteligencję, pełną zdolność odczuwania, rejestrowania wrażeń i rozumienia. Zapewne wpłynęło na to życie w przyjaźni z Bogiem, pogodne usposobienie i otwartość na innych, a przy tym poczucie humoru, które ułatwiało mu kontakt z najbliższym otoczeniem, dawało mu szacunek i życzliwość. W tym jest zapewne klucz do długich lat życia”.

Wielu ludzi postrzegało ks. Józefa jako kapłana rozmiłowanego w Bogu i rozmodlonego. Współbracia pallotyńscy wskazywali na jego pogodne usposobienie i optymistyczne spojrzenie na świat. Ks. Józef jawił im się zawsze jako człowiek pogodny i cichy, ciągle zadowolony i nigdy nie narzekający.

W pracy był zawsze dokładny, solidny, systematyczny i miał w sobie coś z regularności Kanta. Posiadał piękny głos, który można było usłyszeć, jak odprawiał Mszę św. lub śpiewał kolędy. Do 90. lat swego życia prowadził w kaplicy wspólne modlitwy. Jako świetny fotograf utrwalił i udokumentował na fotografii życie i działalność pallotyńskich szkół w Chevilly i Osny, a także pierwsze Zjazdy Katolickie w Osny, przeróżne wydarzenia i codzienne życie pallotynów we Francji. Niegdyś uchodził za wspaniałego sportowca (w piłce nożnej grał na prawym skrzydle).

Od lutego 2017 ks. Józef przebywał w Domu Księży Emerytów archidiecezji paryskiej (Maison de Retraite Marie-Thérèse, 277, bld Raspail, Paris), odwiedzany przez współbraci pallotyńskich z Osny i Paryża. Tam też zmarł nocą 18 III 2020. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Osny 25 marca. Rozpoczęły się o godz. 14.00 Mszą św. w kaplicy Miłosierdzia Bożego na terenie Gimnazjum św. Stanisława Kostki. Mszy koncelebrowanej przewodniczył ks. Stanisław Skuza, rektor miejscowego domu, a homilię wygłosił ks. Aleksander Pietrzyk, superior Regii Miłosierdzia Bożego. Następnie szczątki Zmarłego zostały odprowadzone na pallotyński cmentarz w Osny. Tam ceremonie pogrzebowe poprowadził ks. Stanisław Skuza.




Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC

Ostatnio zmodyfikowano: 13 kwietnia 2020


Indeks zmarłych według daty śmierci

Alfabetyczny indeks zmarłych

Indeks zmarłych z podziałem na lata śmierci

Miejsca spoczynku polskich pallotynów wraz ze zdjęciami


Ci, co odeszli ze Stowarzyszenia

Więzi Kardynała Franciszka Macharskiego z pallotynami


Rocznice pallotyńskich wydarzeń

Ks. Stanisław Jurkowski SAC, duszpasterz polonijny we Francji

Bereza Kartuska
Suchary

Indeksy i biogramy sporządził ks. Stanisław Tylus SAC
Kontakt: stansac@wp.pl
Stan z 11 marca 2024

Wszelkie prawa zastrzeżone! Kopiowanie, powielanie i wykorzystywanie tekstów i fotografii bez zgody autora strony jest zabronione.

Ostatnie zmiany
Nowe biogramy
-(od I 2024):ks. Karny Marek (†14 I 2024), ks. Chwiej Jerzy (†24 I 2024), ks. Nowek Tadeusz (†8 III 2024)

-(2023):ks. Bławat Anastazy (†1 I 2023), ks. Szczotka Marian (†28 I 2023), ks. Czaja Piotr (†25 II 2023), ks. Szczepański Józef (†19 V 2023), ks. Bazan Tadeusz (†15 VI 2023), ks. Borowski Tomasz (†20 VI 2023), ks. Jurkowski Stanisław (†10 II 2023), ks. Kantor Stanisław (†20 VI 2023), br. Kubiszewski Jan (†3 X 2023), ks. Wierzba Jacek (†21 XI 2023), ks. Kozłowski Józef (†26 XI 2023), ks. Rembisz Zbigniew (†7 XII 2023), ks. Bober Szczepan (†24 XII 2023),

-(2022):ks. Charchut Stanisław (†9 II 2022), s. Kirol Regina (†23 II 2022), s. Dziedzic Krystyna (†8 III 2022), ks. Daniel Leszek (†20 III 2022), s. Jasiulewicz Alina (†2 IV 2022), ks. Tomasiński Tadeusz (†1 VI 2022), ks. Matuszewski Stanisław (†23 VI 2022), br. Mystkowski Mieczysław (†1 VII 2022), s. Wenta Teresa (†27 VII 2022), bp Freeman Séamus (†20 VIII 2022), s. Michalik Sylweria (†22 VIII 2022), br. Szporna Wojciech (†5 X 2022), ks. Stasiak Władysław (†29 X 2022).

Liber mortuorum w latach 2020-2024. Przeszłość i przyszłość

1. Krótka historia strony Liber mortuorum
a) Pierwsze biogramy zmarłych pallotynów ukazały się na stronie internetowej WSD Ołtarzew w styczniu 2007 r. Autorem ich był ks. Janusz Dyl SAC, który tworzył je pod niezrealizowaną przez niego „Księgę zmarłych pallotynów”. W maju 2009 r., wraz z przebudową strony internetowej, zostały one zastąpione życiorysami, które również pochodziły z książki ks. Dyla pt. Pallotyni w Polsce w latach 1907-1947, Lublin 2001, s. 397-475. Te krótkie biogramy zostały doprowadzone do lat 1998-99 (nie były też kompletne i nie uwzględniały członków Regii Miłosierdzia Bożego). Od tego czasu ks. Stanisław Tylus SAC sporządził Indeks zmarłych według daty śmierci i dołączył wszystkie brakujące życiorysy zarówno z obu polskich prowincji, jak i Regii Miłosierdzia Bożego. Na stronie Seminarium ołtarzewskiego biogramy te istniały do 2013 r.
b) Nowe, obecnie istniejące biogramy zmarłych pallotynów, zostały napisane przez ks. Stanisława Tylusa SAC. W 2011 r. zostały one umieszczone na stronie http://www.pallotyni.pl, pod nazwą LIBER MORTUORUM. Początkowo były to tylko biogramy polskich pallotynów i przełożonych generalnych Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego oraz życiorysy pallotynek. Poszerzona i poprawiona ich wersja (ale bez pallotynek i przełożonych generalnych pallotynów) została opublikowana drukiem (Tylus Stanisław, Leksykon polskich pallotynów 1915-2012, Ząbki 2013, ss. 694).
c) W latach 2013-15 strona Liber mortuorum (http://pallotyni.eu/Liber.mortuorum/zmarli_index.php) została poszerzona o życiorysy pallotynów i pallotynek pochodzenia polskiego oraz ekspallotynów, którzy zmarli jako księża diecezjalni lub w innym instytucie życia zakonnego. Od listopada 2014 r. dołączone zostały też biogramy pallotynek pracujących w Polsce lub pochodzących z terenów polskich, jak również ich przełożone generalne. W 2015 r. rozszerzono zakres przedmiotowy strony o nowe kategorie: Słudzy Boży spoza Polski i Niemieccy pallotyni działający przed 1945 r. na obecnych ziemiach polskich. Niezależnie od tego uaktualniane były kategorie Polskich pallotynów i Pallotynek, którzy odeszli do wieczności w okresie lat 2013-15. W celu szybszego znalezienia poszukiwanego biogramu przemodelowano Indeks zmarłych według daty śmierci oraz sporządzono nowy Alfabetyczny indeks zmarłych oraz Indeks zmarłych z podziałem na lata śmierci.
d) W listopadzie 2017 r. strona została umieszczona w domenie https://LiberMortuorum.pl/ skąd jej zawartość jest dostępna w serwisach takich jak: http://www.pallotyni.pl, http://sac.org.pl
e) W 2015 r. strona Liber mortuorum aktualizowana była kilkanaście razy. Pojawiło się na niej 88 nowych biogramów, głównie pallotynek (65). Tego roku, praktycznie w 50% istniejących biogramów, zostały wprowadzone liczne uzupełnienia i poszerzenia, a także poprawiono zauważone błędy. Zmiany w poszczególnych biogramach sygnalizowane są informacjami naniesionymi pod konkretnym biogramem. Pod określeniem Zmienione lub Uzupełnione biogramy autor ma na myśli nie tylko istotną lub większą partię zmian, ale i pewne drobne informacje, które pojawiały się niezależnie od ich zaznaczenia. W 2016 r. dodano 28 nowych biogramów, zaś w 2017 r. pojawiło się 14 biogramów.

2. Stan aktualny biogramów
a) W latach 2022-2023 strona Liber mortuorum poszerzyła się o łącznie o 24 biogramy, z których 23 to nowe biogramy polskich pallotynów: ks. Charchut Stanisław (†9 II 2022), ks. Daniel Leszek (†20 III 2022), ks. Tomasiński Tadeusz (†1 VI 2022), ks. Matuszewski Stanisław (†23 VI 2022), br. Mystkowski Mieczysław (†1 VII 2022), br. Szporna Wojciech (†5 X 2022), ks. Stasiak Władysław (†29 X 2022), ks. Bławat Anastazy (†1 I 2023), ks. Szczotka Marian (†28 I 2023), ks. Jurkowski Stanisław (†10 II 2023), ks. Czaja Piotr (†25 II 2023), ks. Szczepański Józef (†19 V 2023), ks. Bazan Tadeusz (†15 VI 2023), ks. Borowski Tomasz (†20 VI 2023), ks. Kantor Stanisław (†20 VI 2023), br. Kubiszewski Jan (†3 X 2023), ks. Wierzba Jacek (†21 XI 2023), ks. Kozłowski Józef (†26 XI 2023), ks. Rembisz Zbigniew (†7 XII 2023), ks. Bober Szczepan (†24 XII 2023). Ukazał się również jeden biogram przełożonych geberalnych i biskupów - bp Freeman Séamus (†20 VIII 2022).

Tabela. Stan aktualny biogramów na koniec grudnia 2014-2024 r.
Kategorie pallotyńskich biogramów

XII
2014

XII
2015

XII
2016

XII
2017

XII
2018

XII
2019

XII
2020

XII
2021
XII
2022
XII
2023
2024
Polscy pallotyni 368 377 387 395 401 404 419 431 442 455 +3
Pallotyni polskiego pochodzenia (*) 14 16 18 18 18 18 18 18 18 18  
Przełożeni generalni i biskupi 19 19 20 22 23 25 25 26 27 27  
Słudzy Boży spoza Polski -- 5 6 6 6 6 6 6 6 6  
Niemieccy pallotyni działający przed 1945 r. na obecnych ziemiach polskich (✺) -- 7 11 13 13 13 13 13 13 13  
Ekspallotyni (**) 23 23 25 25 25 25 25 25 25 25  
Pallotynki (przełożone generalne i siostry pracujące w Polsce lub pochodzące z terenów polskich zostały oznaczone znakiem ☼) 47 112 113 114 118 122 127 130 130 130  
Przyjaciele SAC i ci, co odeszli od Stowarzyszenia -- -- 7 8 8 8 9 9 9 9  
Razem 471 559 587 601 612 621 642 658 670 683 +3

b) W latach 2018-2021 strona Liber mortuorum poszerzyła się o 24 nowych biogramów. W grupie Polskich pallotynów i Pallotynek znalazły się następujące biogramy: s. Speransa Joniec (†11 II 2018), s. Teresa Matula (†1 VI 2018), ks. Jerzy Maj (†24 VI 2018), br. Jan Bandoszek (†28 VII 2018), ks. Tadeusz Płonka (†24 VIII 2018), ks. Bogdan Kusznir (†26 VIII 2018), s. Majola Rataj (†6 XI 2018) , s. Jadwiga Waszczeniuk (†17 XI 2018), ks. Józef Świerkosz (†20 XII 2018) , ks. Andrzej Biernacki (†23 XII 2018), s. Władysława Sitarz (†27 IV 2019) , s. Helena Szaniawska (†22 VII 2019), ks. Witalij Wezdeckij (†24 VIII 2019), s. Martyna Gumul (†9 IX 2019), s. Estera Stachnik (†20 IX 2019), ks. Kazimierz Czulak (†29 IX 2019), br. Tadeusz Wojciechowski (†12 XII 2019), ks. Stanisław Kobielus (†3 I 2020), br. Jan Cuper (†18 II 2020), ks. Józef Żemlok (†16 III 2020) i ks. Józef Liszewski (†18 III 2020). ks. Żemlok Józef (†16 III 2020)ks. Liszewski Józef (†18 III 2020), ks. Kantor Wiesław (†5 V 2020)ks. Latoń Jan (†7 V 2020)s. Wołosewicz Wirginitas (†17 V 2020), s. Hetnał Maria (†14 VI 2020), s. Otta Agnieszka (†15 VII 2020), ks. Korycki Jan (†31 VII 2020)ks. Szewczul Jerzy (†6 X 2020), s. Smentoch Kryspina (†14 X 2020), s. Suchecka Zofia (†19 X 2020)ks. Domagała Stefan (†24 X 2020)ks. Dragiel Mirosław (†30 X 2020)ks. Pytka Kazimierz (†5 XI 2020), ks. Domański Ryszard (†10 XI 2020), ks. Młodawski Grzegorz (†22 XI 2020), ks. Lisiak Józef (†27 XII 2020), s. Klekowska Mariola (†27 XII 2020), ks. Dzwonkowski Roman (†30 XI 2020), s. Wojtczak Urszula (†9 I 2021), ks. Błaszczak Jerzy (†15 I 2021), ks. Rykaczewski Tadeusz (†9 II 2021), ks. Czulak Antoni (†23 IV 2021), ks. Daniel Edward (†17 IV 2021), s. Gojtowska Agnieszka (†27 V 2021), ks. Nowak Kazimierz (†14 V 2021), s. Pruszyńska Zefiryna (†1 V 2021), ks. Zając Jan (†4 VII 2021), ks. Kot Jan (†8 VII 2021), ks. Mugobe Banuni Ignace (†26 VII 2021), ks. Kończak Jan (†11 VIII 2021), ks. Stachera Kazimierz (†24 VIII 2021), ks. Orlikowski Stanisław (†9 X 2021) i br. Dziczkiewicz Franciszek (†21 X 2021). Grupę Przełożonych Generalnych i pallotyńskich biskupów reprezentują: bp Konrad Walter (†20 IX 2018), bp Thomas Thennatt (†14 XII 2018), bp Alojzy Orszulik (†21 II 2019) i abp Hoser Henryk (†13 VIII 2021).

c) W latach 2018-19 autor strony przeprowadził kwerendę materiałów zawartych w archiwum domu pallotyńskiego w Gdańsku (dom przy ul. Elżbietańskiej). Niezależnie od tego, trwała kwerenda materiałów w Archiwum Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie. Szerokiemu badaniu poddawane były materiały, które autor strony pozyskał wcześniej w Archiwum Generalnym Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Rzymie, w Archiwum Regii Miłosierdzia Bożego w Paryżu i w Archiwum Sekretariatu Prowincji Zwiastowania Pańskiego w Poznaniu. Wiele nowych informacji autor otrzymał od osób prywatnych i instytucji. Istniejące biogramy są systematycznie wzbogacane o fotografie, zarówno portretowe, jak i grupowe (sytuacyjne). Zdjęcia pochodzą głównie ze zbiorów Archiwum Prowincji Chrystusa Króla, ale i wielu osób prywatnych, którym pragnę jeszcze raz serdecznie podziękować

3. Zrealizowane plany z ubiegłych lat (zapowiadane i niezapowiadane)
a) Z dniem 12 stycznia 2015 r. zostały wymienione na stronie Liber mortuorum wszystkie dotychczasowe wersje życiorysów pallotynów polskich zmarłych do 2012 r. W ich miejsce wprowadzono biogramy zaczerpnięte z publikacji autora strony (Tylus Stanisław, Leksykon polskich pallotynów 1915-2012, Ząbki 2013). Inne kategorie pozostały bez zmian.
b) Zgodnie z zapowiedziami od sierpnia 2015 r. włączane są stopniowo do strony Liber mortuorum biogramy niemieckich pallotynów, działających przed 1945 r. na obecnych ziemiach polskich. Na chwilę obecną włączono biogramy 13 niemieckich pallotynów, umieszczając przy ich nazwisku symbol ✺.
c) Spośród nie sygnalizowanych wcześniej zmian na stronie Liber mortuorum pojawiła się od maja 2015 r. nowa grupa biogramów, to jest pallotyńskich sług Bożych spoza Polski. Obecnie w jej ramach można znaleźć 6 biogramów. Są to życiorysy: bł. Richarda Henkesa (†1945), bł. Elisabetty Sanny Porcu (†1857), Josefa Englinga (†1918), Josefa Kentenicha (†1968), Franza Reinischa (†1942) i bpa Heinricha Vietera (†1914).
d) Wśród nowych inicjatyw, nie sygnalizowanych wcześniej, należy wymienić dział Materiały źródłowe. Dział ma za zadanie poszerzać naszą wiedzę na temat życia i działalności zmarłego.
e) Dołączono również Miejsca spoczynku polskich pallotynów. Jest to alfabetyczny układ według miejsc pochówków, w których złożono zmarłych Współbraci. Obejmuje zarówno obszar Polski, jak i całego świata. Na końcu listy umieszczono też miejsca pochówków pallotynów z niemieckiej Prowincji Świętej Trójcy, spoczywających na ziemi polskiej, pallotynek i ekspallotynów. Pierwotna wersja została umieszczona 31 października 2015 r.
f) W styczniu 2016 r. umieszczono na stronie Liber mortuorum biogram ks. Antoniego Słomkowskiego †1982, kapłana archidiecezji gnieźnieńskiej, profesora i rektora KUL (i materiały źródłowe, którymi są jego wspomnienia na temat kontaktów z pallotynami), zapoczątkowując w ten sposób grupę przyjaciół SAC. Grupa aktualnie obejmuje 8 nazwisk i będzie ona stopniowo realizowana w najbliższych latach.
g) Uzupełniono i poszerzono biografie w kategorii Niemieccy pallotyni działający przed 1945 r. na obecnych ziemiach polskich i Pallotyńscy słudzy Boży spoza Polski. Kontynuowane będą dalsze prace nad uzupełnianiem i poszerzaniem dotychczasowych biogramów, bowiem kwerenda materiałów archiwalnych dostarcza wiele nowych i nieznanych do tej pory informacji.
h) Na początku 2016 r. dołączono do strony Liber mortuorum zestawienie chronologiczne, które zostało zatytułowane: Rocznice pallotyńskich wydarzeń przypadających w 2016 roku. Autor strony zestawił wydarzenia, jakie dokonały się w latach: 1916 (100 lat temu), 1941 (75 lat temu), 1966 (50 lat temu) i 1991 (25 lat temu). W 2020 r. w miejsce w.w. Rocznic pojawi się Kalendarium pallotyńskie, które autor systematycznie publikuje na swoim profilu FB - https://www.facebook.com/profile.php?id=100012227057005.
i) Spośród innych planów zrealizowanych planów było zakończenie Kalendarium dziejów Regii Miłosierdzia Bożego (1946-2019).

5. Uwagi i prośba o materiały
Wszystkich zainteresowanych biogramami zmarłych pallotynów lub pallotynek proszę o ewentualne spostrzeżenia i uwagi dotyczące treści biogramu lub innych kwestii. Ponadto zachęcam Wszystkich do przekazywania fotografii, informacji lub materiałów (jeśli trzeba, oczywiście do zwrotu) na adres e-mailowy: stansac@wp.pl lub listownie na adres: Pallotyński Instytut Historyczny, ul. Skaryszewska 12, 03-802 Warszawa.

Stroną techniczną Liber mortuorum już od 15 lat (od 2009 r.) zajmuje się Pan Donat Jaroszewski. Za lata współpracy, cierpliwość i wszelaką pomoc w tym zakresie jestem Mu bardzo wdzięczny.

Warszawa 28 I 2024
Stanisław Tylus SAC

Ksiądz dr Stanisław Tylus przy relikwiach św. Wincentego Pallottiego w kościele SS. Salvatore in Onda przy via dei Pettinari w Rzymie

Autor strony przy relikwiach św. Wincentego Pallottiego w kościele SS. Salvatore in Onda przy via dei Pettinari w Rzymie (8 XII 2014)





W Archiwum Regii Miłosierdzia Bożego w Paryżu (7 II 2015)
30. rocznica święceń kapłańskich. Ołtarzew 10 V 2016 Księdza Stanisława Tylusa

30. rocznica święceń kapłańskich. Ołtarzew 10 V 2016. Od lewej księża: Waldemar Seremak, Jerzy Suchecki, Marian Kowalczyk, Tadeusz Pawłowski, Zbigniew Rembisz, Józef Targosz, Andrzej Majchrzak, Stanisław Tylus, Krzysztof Wojda, Kazimierz Szczepanik, Józef Nowak, Edward Grudziński, Wojciech Pietrzak, Edward Szram i br. Franciszek Dziczkiewicz

TYLUS STANISŁAW, LEKSYKON POLSKICH PALLOTYNÓW (1915-2012), APOSTOLICUM Ząbki – PALLOTTINUM Poznań 2013, ss. 694Leksykon polskich pallotynów 1915-2012

Publikacja Leksykon polskich pallotynów zawiera 356 biogramów polskich pallotynów zmarłych w latach 1915-2012. W książce został zastosowany układ alfabetyczny. Do biogramów zostały dołączone fotografie portretowe. Pod każdym biogramem została zamieszczona literatura, zawierająca bibliografię przedmiotową. Publikację zamyka indeks osobowy.

Podstawę źródłową niniejszej pracy stanowią akta osobowe zgromadzone w: Archiwum Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie, Archiwum Sekretariatu Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie, Archiwum Regii Miłosierdzia Bożego w Paryżu, Archiwum Generalnym Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Rzymie i Archiwum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W pracy zostały uwzględnione „Wiadomości Polskiej Prowincji SAK” (do 1993), „Wiadomości Prowincji Chrystusa Króla” (1993-2012), „Annuntianda. Biuletyn Prowincji Zwiastowania Pańskiego SAK” (1994-2012). Pomocne okazały się katalogi stowarzyszenia i prowincji polskich, czasopisma wydawane przez pallotynów i kroniki poszczególnych domów. Nie bez znaczenia były również relacje ustne żyjących członków stowarzyszenia i przedstawicieli rodzin zmarłych.

Zmarli współbracia tworzyli pallotyńską historię i byli nieomal wszechobecni w wielu dziedzinach polskiej kultury XX-XXI w., np. w nauce, literaturze i wszelkiego rodzaju piśmiennictwie oraz w działalności edukacyjnej, wychowawczej i wydawniczej, a także w pracach na rzecz emigracji, misji i apostolstwa świeckich. Pośród nich są postacie bardzo znane, które wywarły duży wpływ na dzieje Kościoła polskiego, m.in.: ks. Alojzy Majewski, ks. Wojciech Turowski czy Sł. B. ks. Stanisław Szulmiński, albo przeszły do historii Polski dzięki wielkiej miłości do Ojczyzny, jak Bł. ks. Józef Stanek czy ks. Franciszek Cegiełka i wielu innych.

Jednak w Leksykonie znajdują się nie tylko ci najwięksi, ale wszyscy, którzy żyli i działali w polskich strukturach stowarzyszenia w kraju i poza nim. O każdym z nich, nawet najskromniejszym bracie, kleryku czy nowicjuszu, możemy dowiedzieć się wszystkiego, co można było wydobyć ze źródeł i opracowań.

Książka jest już niedostępna w sprzedaży.